“Gaandeweg ga je steeds meer zien hoe het een soort community is waarin iedereen zijn of haar plek kan innemen”, vertelt ze. “Ik heb dat zelf ook zo ervaren. Je kan leren, groeien, genieten en doen aan persoonlijke ontwikkeling. Dus toen ik na drie jaar mijn bachelor geneeskunde had afgerond en nog niet zo’n zin in coschappen had, dacht ik: ik ga een jaartje bestuur doen.”

Dat is goed bevallen. Als praeses ontdekte Lydia weer nieuwe dynamieken waar ze haar weg in mocht vinden. Ze vertelt: “Je zit ineens in een team van vijf personen. Natuurlijk helemaal geen onbekenden van elkaar, maar toch is het een nieuwe situatie. Hoe breng je die personen samen, hoe gaan we goed samenwerken, hoe communiceer ik mijn eigen mening terwijl ik ook rekening houd met het grote plaatje? Vanaf het begin gaat het met enig vallen en opstaan eigenlijk heel goed. Er is ruimte, we doen echt ons best om die mooie term in praktijk te brengen: schoonheid in verscheidenheid”.

De bestuursleden leerden ook zichzelf weer beter kennen. In de verschillende senaatplekken werd gekeken waar de kracht lag van de persoon. Past dit bij de rol die werd verwacht? “Daarin was een IFES-conferentie als Lead it! ook een mooie tool”, zegt Lydia. “Samen met de bestuurscoaching van Alexandra, onze studentenwerker, zorgde deze ondersteuning ervoor dat we een waardevol jaar aan het beleven zijn als senaat. En die ervaring neem je heel je leven mee”.

Verder lezen?