In deze onrustige en verhitte tijden ligt er een duidelijke opdracht voor navolgers van Jezus: ‘zalig zijn de vredestichters, want zij zullen kinderen van God genoemd worden’ (Matth 5:9). Hoe doe je dat, vredestichten? Misschien wel door allereerst toe te geven dat wij in onszelf gepolariseerd zijn, en dat we vaak maar weinig chocola van de wereld kunnen maken.

Christelijk geloof hangt van de spanningen en tegenstrijdigheden aan elkaar. Daarom vind ik het christelijke geloof zo aantrekkelijk. Dat begint al bij ons nadenken en begrijpen van God: God draagt allerlei tegenstrijdigheden in zich. Hij is één. Het Sjema is niet voor niets dé centrale Joodse geloofsbelijdenis. Tegelijkertijd heeft de kerk zich genoodzaakt gezien het dogma van de drie-eenheid te ontwikkelen, omdat er geen misverstand mag bestaan over de goddelijkheid van Jezus en de Geest.

Er is ook conflict in God vanwege onze vrijheid en onze weerstand. God is liefde, maar heeft ook met het kwaad en onze weerstand te dealen. Er is in God een constant heen en weer gaan tussen toorn en ontferming, liefde en recht. Als er conflict is in God, dan moeten wij ook niet verbaasd zijn als wij dat bij onszelf bemerken.

Jezus draagt zijn leerlingen op om tegenstrijdigheid in zich op te nemen. Ze moeten sluw zijn als de slangen (denk aan Genesis 3) en onschuldig als de duiven (symbool van hoop en vrede). Ze moeten twee hele tegenovergestelde eigenschappen in zich dragen om zowel staande te blijven in de wereld, alsook trouw te blijven in de navolging van Christus. Martin Luther King preekte eens over dit vers. Hij bracht deze tegenstrijdigheid van de slang en de duif op noemer door te spreken van een Tough mind en een tender heart. Tough minded zijn is: scherp denken, niet met alle winden meewaaien, een gefundeerde oordelen vellen, je goed laten informeren, geen blad voor de mond nemen, niet bang zijn voor reacties.
Maar dat moet met een tender heart van een duif. Dat is: met geduld, luisterend en gericht op vrede.

Vredestichters zijn niet uit op koekoekseenheidszang. Integendeel. Vredestichters weten dat vrede alleen komt als er verschil van inzicht mag bestaan, en dat het in dat verschil, eropaan komt hoe we met elkaar om gaan. Waarheidsvinding gaat via stem en tegenstem. Binnen IFES moet er ruimte zijn voor polen maar dan zonder die giftige polarisatie. De tegenstrijdigheden in onszelf onder ogen zien maakt nederig en opent je voor de stem en zorg van de ander. Dit is het tegengif dat we nodig hebben.

Verder lezen?