Dagelijks worden wij geconfronteerd met het grote lijden in Syrië en Turkije. Helaas is het een realiteit in dit leven; natuurrampen, oorlogen, onrecht, ziekte, dood. En ook in ons eigen leven kan het stormen. Je bent langdurig ziek, een geliefde sterft, iemand blijft over jouw grens gaan, je studie lukt niet, je hebt te maken met burn-out, depressiviteit of ‘het’ lukt je gewoon even niet. Dat doet iets met je. Je voelt verdriet, boosheid. Het zet je stil bij diepe vragen, het doet je huilen, schreeuwen en schelden.

In Marcus 4:38 maken de discipelen van Jezus Hem wakker omdat hun schip dreigt te zinken in een hevige storm. Hij ligt namelijk te pitten… Ze schreeuwen (vrij vertaald): ‘Kan het U niet schelen dat we met z’n allen naar de gallemiesen gaan!?’ Misschien herken je dat wel, je lijdt, je hebt het moeilijk en God grijpt niet in. Hij lost de pijn, het verdriet en de moeite niet op. En dan trek je de conclusie: God houdt blijkbaar niet van me, want anders had Hij me wel bewaard voor deze storm. Priester en theoloog Henri Nouwen noemt dit ‘je lijden onder de vloek stellen’. Lijden wordt dan bewijs van jouw waardeloosheid: Ik heb altijd al gedacht dat ik nutteloos en waardeloos was. Nu mij dit overkomt, weet ik het zeker. En wat doet een gekwetste en afgewezen mens al snel? Die isoleert zich van anderen en God. De luikjes van z’n hart gaan dicht. Herkenbaar misschien?

Niets werelds is ons vreemd: De Bijbel staat vol met verhalen van mensen die zich geïsoleerd voelen. En toch God (op)zoeken daarin. Wat kun je daarvan leren?

  1. Emoties herkennen

In onze rationeel ingestoken maatschappij stappen we snel over onze emoties heen. Maar emoties willen je wat vertellen over je behoeftes. Er niet naar luisteren kan leiden tot allerlei (extra) klachten. Probeer eens stil te staan en te voelen: Ben je boos? Verdrietig? Bang? Blij? Tip: Michelle van Dusseldorp is psycholoog en christen en helpt je emoties te herkennen gebruiken. (redwoodspeopleservices.nl)

  1. Deel deze in alle eerlijkheid

Kijk naar de Psalmen: Deze gebeden zijn één grootse uitnodiging van God om eerlijk te zijn over onze vragen, verdriet, boosheid en angst. ‘Mijn ziel is bedroefd, daarom denk ik aan U’, schrijft de Psalmist in Psalm 42:7. Dit is belangrijk voor ons. Hij zit in de misère en juist daarom denkt hij aan God. Gód is het juiste adres voor onze klachten en zuchten. We zien in dit vers dat hij eerlijk is over de gesteldheid van zijn ziel. Hij is bedroefd, hij zit erdoorheen. Hij luistert naar zijn emoties en brengt deze onder woorden. En de ene keer gaat dit gepaard met zuchten en tranen en de andere keer met gebalde vuisten en stampen.

  1. Herinner jezelf aan Gods aanwezigheid

En vervolgens laat hij zich door zijn lijden naar God toe leiden. ‘Mijn God, aan Ú denk ik’, klinkt het in dit gebed. Hij weigert om te blijven luisteren naar zijn zelfpraat – deze is vaak negatief en onrealistisch. Hij bedenkt Wie God is, wat Hij gedaan heeft voor hem, wat Hij beloofd heeft.

De discipelen schreeuwden het uit naar Jezus: ‘Kan het U niet schelen dat we vergaan?!’ Een paar hoofdstukken later zien we Jezus hangen aan het kruis en dwars door de storm gaan van Gods toorn en oordeel die jij en ik verdiende. Hiermee bewijst Hij Zijn onmetelijke liefde en toewijding aan ons. En hiermee bewerkstelligt Hij de ultieme verlossing en bevrijding van jou, mij en de hele kosmos van zonde, dood en pijn.

Bedenk dit en weet je gesteund door de Heilige Geest die deze waarheden tot leven brengt in je ziel. En praat, bid en huil met anderen. En op die momenten dat je even niet kunt geloven, laat de ander dan voor jou geloven. Dit mag je oefenen op kring, in je vereniging of vraag of je studentenwerker hierin naast je wil gaan staan en met jou God hierin wil uitnodigen.

Verdere verdieping: Afspeellijst meditaties Tim Keller 

Verder lezen?