Wat studeren betreft was dit een nieuwe ervaring voor mij. We volgen met slechts 13 studenten dit vak en komen uit Duitsland, Finland, Frankrijk, Nederland, Noorwegen en het Verenigd Koninkrijk. De sfeer is nog informeler dan ik van de Universiteit Twente gewend ben en de docent doet alle lessen gezellig mee. Als studie gaan we in de weekenden vaak wandelen, of duiken we heel eventjes de zee in.

Voor ik naar Svalbard vertrok had ik mijn stafwerker Jan Jaap gevraagd of hij toevallig wist of IFES ook hier aanwezig was. Zijn antwoord was kort maar duidelijk: “nee, maar… jij kan natuurlijk ook wat opzetten”. Zodoende ben ik in contact gekomen met de Noorse IFES: LAGET, en de kerk hier. Zij waren erg enthousiast. Nog voordat de colleges begonnen kwam ik toevallig 3 andere Nederlandse studenten tegen in de kerk, zij hadden al eens de Student Alpha gevolgd en het leek ons samen leuk om hier ook zoiets te doen. Later kwamen we in contact met een Franse klasgenoot die ook graag mee wilde doen en kregen we van de kerk een ruimte aangeboden.

Geloven op Spitsbergen is anders dan wat ik gewend was van de RSK Enschede. Er leven hier slechts 2000 mensen dus je kan maar uit 1 kerk kiezen. Verder zitten bijna alle studenten hier maar voor een half jaar, waardoor er nooit een christelijke studentengroep van de grond is gekomen. Wij willen hier graag verandering in brengen, maar het wordt vooral lastig voor de komende semesters.

Nu de zon steeds langer onder de horizon blijft en het noorderlicht tevoorschijn komt wil ik vragen of jullie voor de mensen hier willen bidden. Dat de poolnacht geen gevaren met zich mee mag brengen, niemand depressief wordt en dat er de komende semesters een bijbelstudiegroep voor studenten in Longyearbyen mag blijven bestaan. En wil ik God danken voor de prachtige natuur die hij heeft geschapen en hoe hij ons als christenen hier samen heeft gebracht.

Groetjes vanuit het hoge noorden!

Verder lezen?